‘Laurent is een gevaarlijk man’, vertelt onze bron. ‘Hij waant zich boven alles en iedereen verheven. Ik kan niet begrijpen dat een vrouw zoals Claire Coombs voor die kerel gekozen heeft.’ Onze bron: ‘(Het tijdschrift) Elle Belgique vroeg enkele jaren geleden aan Claire of ze niet als gelegenheidsmodel wilde optreden. Ze stemde toe maar Laurent stelde vervolgens zijn veto.’
1. Prins Laurent: de labiele geweldenaar
‘Hij lijkt weliswaar spontaan in de omgang met het gewone volk maar
dat is slechts schijn.’
Thierry Debels
@thierryd
8/11/15
‘Laurent is een gevaarlijk man’, vertelt onze bron. ‘Hij waant zich boven
alles en iedereen verheven. Ik kan niet begrijpen dat een vrouw zoals
Claire Coombs voor die kerel gekozen heeft.’ Onze bron: ‘(Het
tijdschrift) Elle Belgique vroeg enkele jaren geleden aan Claire of ze niet
als gelegenheidsmodel wilde optreden. Ze stemde toe maar Laurent stelde
vervolgens zijn veto.’
Niet dat Claire een katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Noël
Vaessen vertelt in een van zijn boeken dat hij ze leerde kennen als een
harde tante en een ambitieuze vrouw. Dat moet ook wel als je met
Laurent getrouwd wil blijven. De verhalen over ontrouw zijn immers
1
2. nooit ver weg als je de naam van Laurent laat vallen. Zo werd hij in
Milaan gespot met de Belgische Laurence Brichet. ‘Laurent was razend
toen de foto’s gemaakt en gepubliceerd werden. Dat is niet nodig als er
niets aan de hand is, toch?’
Zeker is dat Laurent vrouwen slaat. Dat verhaal deed al jaren de ronde tot
ik besliste om één van de slachtoffers een naam te geven: Diane de
Schaetzen. In de biografie over Laurent vertelde ik dat Laurent haar
gezicht midden de jaren negentig zo hard had bewerkt dat de jonge dame
in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Net voor de biografie over
Laurent uitkwam, draaide Frédéric Deborsu voor de rtbf een reportage
over de prins. Hij contacteerde Diane die eerst niet wilde getuigen. Maar
toen Laurent bij VTM ontkende dat hij de vrouw geslagen had en dat ze
hem ‘graag zag’ was het hek van de dam bij de jonge vrouw. Eindelijk
bevestigde ze voor de camera wat elke insider wist: Laurent is een
klootzak die vrouwen slaat. Laurent sloeg met de blote vuist op haar
gezicht. Deborsu heeft me de medische attesten getoond: zware
kneuzingen, gebroken botjes. Laurent is een kolos. Hij weegt 130 kilo,
droog aan de haak. Een reus van 1.90 meter. En Diane: een frêle vrouw.
‘De vrouw heeft nadien klacht neergelegd tegen Laurent,’ gaat onze bron
verder. ‘Ze kon niet anders. In het ziekenhuis zagen ze ook wel dat haar
gezicht verbouwd was door een geweldenaar. Ook voor de verzekering
had ze een attest nodig.’ Ze legde klacht neer in het politiekantoor van
Terhulpen. Nadien werd het proces verbaal vernietigd onder druk van het
paleis en zijn trawanten.
Wat zag Laurent in Claire, een dame met het gezicht van Céline Dion en
het kapsel van Fabiola? In een interview gaf prins Laurent zelf toe dat
zijn echtgenote in het begin niet kon koken. ‘Ze is dan kookles gaan
volgen aan de Chinese ambassade,’ aldus de prins. Gevolg hiervan is dat
de prinses vandaag lekker Chinees kan koken. ‘Nu kookt ze echt goed’,
vertelt Laurent, die als vrijgezel enkel spaghetti met ketchup at. Af en toe
tovert ze ook Italiaanse gerechten uit haar mouw. Claire bakt ook wafels
en chocoladetaart met de drie kinderen. Louise, Aymeric en Nicolas
helpen overigens graag mee. ‘Ze kunnen het veel beter dan ik’, geeft
Lauent toe. De prins heeft er overigens geen probleem mee als een van
hen bakker zou willen worden. ‘Je moet kinderen laten doen wat ze
willen’, besluit Laurent.
Laurent en Claire wonen vandaag in Tervuren. In 1994 verhuisde Laurent
(alleen) naar villa Clémentine in Tervuren. De villa is gebouwd door de
Koninklijke Schenking in opdracht van Boudewijn. ‘Was ik geen lid van
de koninklijke familie, dan zou ik hier volmaakt gelukkig kunnen zijn,’
2
3. verklaart Laurent. ‘Maar de eerste de beste gek kan een bom op mijn huis
gooien. Er is steeds die dreiging van een mogelijke aanslag op mijn
leven.’ Heeft de prins dan iets te vrezen? Ook Noël Vaessen heeft
kennisgemaakt met die verborgen kant van de prins. Hij is in Sevilla met
Laurent. De prins heeft een kamer aan de straatkant. Laurent wil ruilen
met Vaessen die een kamer met uitzicht op de binnentuin heeft. ‘Hij was
bang voor de straatkant, want daar zouden wel eens terroristen op af
kunnen komen.’ Toch is die angst niet helemaal ongegrond. Volgens een
plaatselijke politieagent werd de villa van Laurent in het late voorjaar van
1998 (eind april of eind mei) aangevallen. Het was in de periode toen ons
land op zijn kop stond door de ontsnapping van Dutroux. ‘De villa van
Laurent werd beklad met Nederlandstalige slogans. Er werden ook stenen
gegooid naar het gebouw. De slogans waren zeer vijandig. De naam
Laurent stond een paar keer vermeld.’ We konden achterhalen dat een
van de slogans was: ‘Laurent onnozelaar.’ De politieagent beweert dat
Laurent de graffiti zelf heeft uitgewist. Zeker is dat de bewaking van de
villa nadien sterk werd uitgebreid.
Vlakbij villa Clémentine is een grootwarenhuis. Daar wordt het prinselijk
paar wel eens opgemerkt. Een personeelslid: ‘Laurent en Claire kwamen
op een weekdag inkopen doen. Toen ze aan de kassa’s kwamen, vond
Laurent dat hij te lang moest aanschuiven en prompt vroeg hij om een
extra kassa te openen voor zichzelf en Claire.’ Uiteraard gingen de
medewerkers van het grootwarenhuis daar niet op in.
Vaessen verklaart: ‘Laurent zei vaak: “Kijk eens naar de files op de
wegen: ze volgen elkaar. Kijk naar de winkels: ze volgen.” (...) Hij
verfoeit het klootjesvolk: degenen die ’s morgens op weg naar hun werk
in de file staan. Hij lijkt weliswaar spontaan in de omgang met het
gewone volk maar dat is slechts schijn. (...)’
In dat grootwarenhuis werken er bovendien mensen die Laurent eerder
bediend hebben in een fastfoodrestaurant enkele honderden meters verder
op die drukke baan in de Druivenstreek. ‘Laurent was een vreemde vogel.
Hij zette zich steevast aan een tafeltje in het restaurant. Doorgaans was
hij alleen. En dan deed hij teken naar een personeelslid. Die moest dan de
bestelling van Monseigneur opnemen. En vervolgens ook de bestelde
hamburgers – doorgaans enkele Big Macs – naar de prins brengen.’ Het
viel de personeelsleden van het hamburgerrestaurant op dat Laurent
enkele papieren zakdoekjes had uitgespreid over de stoel waarop hij met
zijn prinselijke derrière had plaatsgenomen. Hij wilde zijn broek wellicht
niet bevuilen. Laurents adviseur Vaessen weet dat de prins ook aan
smetvrees lijdt. ‘En als de maaltijd in een recordtempo verorberd was,
nam de prins een grote hoeveelheid (gratis) servietjes mee.’
Claire is meestal alleen op pad met de kinderen. Een medewerker van een
3
4. grootwarenhuis. ‘Ze spreekt behoorlijk goed Nederlands. Ze was wel zeer
negatief over Filip. Zo vertelde ze dat Filip “koning mag spelen”. En over
de problemen tussen Filip en Albert zei ze dat “dat daar nogal een circus
is”. Ik vond het wel merkwaardig dat ze zo openhartig was.’
Het is bovendien vreemd dat net Laurent één van de meest populaire
leden van het koningshuis is. Elke keer als ik hoor dat Laurent de ‘meest
toegankelijke’ Coburg is, dan vertel ik over Diane die klappen kreeg van
de prins. Laurent is bovendien helemaal niet toegankelijk. Hij staat op
zijn strepen, wil aangesproken worden met Monseigneur. Denk maar aan
dat incident toen de hofwagen van Laurent niet klaarstond. Als een klein
kind stampte hij op de grond met de voet en gaf twee medewerkers van
het paleis – Pierre Emmanuel De Bauw en Rafike Yilmaz – een
bolwassing, en plein public en voor de enkele fans van het koningshuis.
Een lid van het veiligheidspersoneel moest Laurent kalmeren.
In 2008 bezoekt Laurent het Libië van kolonel Khadafi. Dat jaar moet
premier Yves Leterme tussenkomen als uitkomt dat Laurent er bomen wil
planten. Leterme verklaart op 23 oktober 2008 in het federale parlement:
‘Ik heb mij geïnformeerd over wat er precies aan de hand is. Er is een
eerste principieel contract voor het aanplanten van bomen in Libië tussen
enerzijds, de Libische overheid en anderzijds, de vzw Global Sustainable
Development Trust (GSDT). Het initiatief werd genomen door de vzw –
ik kom daar nog op terug – naar aanleiding van positieve ervaringen, met
resultaten ook, in Mauritanië, waar een soortgelijk ontwikkelingsproject
van aanplanting van bomen om de verwoestijning van de omgeving tegen
te gaan, werd opgezet. Dat was een project van KINT en men heeft daar
goede ervaringen mee gehad.’ GSDT werd opgericht eind 2007.
Volgens Leterme is er geen probleem. ‘Het project waarnaar u verwijst in
Libië, past mijns inziens perfect in de doelstellingen van de betrokken
rechtspersoon.’ Het blijkt een storm in een glas water.
Maar drie jaar later komt Laurent opnieuw in de problemen als er een
internationale consensus ontstaat om Khadaffi van de macht te verdrijven.
Het is de krant La Libre Belgique die in 2011 met het nieuws uitpakt dat
Laurent een ontmoeting heeft gehad met Libische diplomaten die tegen
de leider Moe'ammar al-Khaddafi zijn. De krant steunt overigens het
koningshuis en in het bijzonder de koning. Een aanval op Laurent
betekent impliciet een versterking van de positie van Albert II en
kroonprins Filip.
In een hotel in Brussel heeft prins Laurent op eigen houtje een
ontmoeting georganiseerd tussen de nummer twee van de Libische
ambassade en de Libische ambassadeur bij de Verenigde Naties. Beiden
zijn volgens de krant recent tegenstanders geworden van de Libische
leider Khaddafi.
4
5. Eerst lijkt het erop dat de prins hen politiek wou steunen. Uiteindelijk
blijkt dat het in de eerste plaats om een geldkwestie gaat. Laurent liet via
GSDT enkele honderden hectaren bomen planten in Libië op een helling
om de verwoestijning tegen te gaan. Dat project verliep in overleg met
een zoon van Khaddafi. Maar Laurent werd volgens La Libre niet betaald
en wil nog vergoed worden voor dat project.
Daarom sprak hij af met de diplomaten, hoewel die ondertussen dissident
zijn. ‘Laurent zou dus op een machtswissel in Libië mikken, en hopen dat
zijn kosten alsnog vergoed zouden worden door met een anti-Khaddafi-
diplomaat de banden aan te halen’, besluit de pers.
Volgens die pers nam Laurent zelf het initiatief nam voor de ontmoeting.
Burggraaf Etienne Davignon ontkent dat. Hij beweert dat Libiërs van de
ambassade in Brussel zelf contact gezocht hebben met Laurent.
Laurent is vervolgens samen met de diplomaten naar de ontslagnemende
minister van Ontwikkelingssamenwerking Olivier Chastel (MR) gegaan.
Vrijmetselaar Chastel en prins Laurent zijn goede vrienden.
Laurent en de minister hebben samen met de diplomaten over de toestand
in Libië gepraat. Chastel bracht nadien minister van Buitenlandse Zaken
Steven Vanackere (CD&V) op de hoogte van de ontmoeting.
Zeker is dat Belgische diplomaten ontstemd zijn en zeer boos reageren. In
La Libre Belgique verklaren ze in koor: ‘Het is ongehoord. Hij (Laurent)
weet niet wat hij doet.’
De commotie komt dan bovenop het gehakketak rond de Congoreis van
de prins. Toen kwam aan het licht dat de prins tegen het advies van de
regering en het Paleis naar Congo is geweest voor een ‘wetenschappelijk’
project. Maar de prins had er ook een ontmoeting met de president Joseph
Kabila. En ook de samenstelling van het gevolg van Laurent doet ernstige
twijfels rijzen. We schreven er al over in de biografie van prins Laurent.
Ook over het Libische project blijft vandaag een waas van
geheimzinnigheid hangen. Waarom zouden de Libiërs van de ambassade
zelf contact zoeken met Laurent als ze hem nog geld zouden moeten
betalen? Volgens Benoît Delaite van Tr@me hebben de Libiërs wel
degelijk (een deel) betaald. Volgens hem is het project in juni 2010
gewoon gestopt toen de verantwoordelijke Libische minister werd
vervangen.
Delaite beweert dat het project plaats vond in het Noordoosten van Libië,
in de streek van Benghazi, nu goed gekend als het ‘bolwerk’ van de
rebellen. ‘Er zijn wel degelijk bomen geplant’ bevestigt hij. ‘Ik ben er
verschillende keren met Laurent geweest. Ik benadruk dat Laurent
vrijwillig meegewerkt heeft.’ Volgens Delaite ging het niet om een
groene gordel zoals in Mauretanië. ‘Het project betrof het tegengaan van
5
6. de degradatie van de velden, zodat ze boeren er kunnen blijven werken.’
Als de informatie van Delaite klopt, dan rijst de vraag wat het werkelijke
onderwerp van het gesprek was tussen de prins en de Libiërs. Volgens
onze informatie ging de babbel ook over een investering van de prins in
een nieuw te bouwen olieraffinaderij. Deze raffinaderij zou
milieuvriendelijk zijn en zeer weinig CO2 uitstoten. Laurent werd verleid
met de bewering dat het om een milieuvriendelijke olieraffinaderij ging.
Het project werd een complete flop en Laurent zou volgens onze
informatie ook hier geld opnieuw verloren hebben.
Ook de vzw GSDT flopte. Eind mei 2011 werd beslist om de
vennootschap te ontbinden. Meester Alex Tallon werd benoemd als
vereffenaar. In een beweging werd de zetel van de vzw naar het adres van
Tallon overgebracht. De beslissing houdt rechtstreeks verband met de
vermaning die ontslagnemend premier Leterme in de commissie
Binnenlandse Zaken van het federale parlement uitsprak. Op 28 april
verklaarde Leterme er dat de enige twee vennootschappen via dewelke
Laurent nog activiteiten mocht verrichten, GRECT en de Stichting Prins
Laurent zijn. Niet dat de prins zich hieraan stoort. Vandaag is hij nog
steeds actief in de vastgoedsector via vennootschappen zoals Rec Arlon
67 en Cerbux Invest.
In de zomer van 2014 komt mijn vriend en collega Pierre Nizet van
Sudpresse nieuwe informatie te weten. Prins Laurent heeft volgens
betrouwbare bronnen binnen de Waalse overheid ook geprobeerd de zoon
van de Libische kolonel Khaddafi aan wapens te helpen. Laurent vroeg
enkele jaren eerder immers een exportlicentie aan bij het Waalse Gewest
om minstens één cop killer van FN Herstal te leveren. Hij schreef het
Gewest daarover een brief maar zijn verzoek werd geweigerd. Laurent
kwam met de zoon van Khaddafi in contact door zijn werk met zijn
toenmalige milieuorganisatie GSDT. Volgens Sudpresse wilde Laurent
zijn werk daar vergemakkelijken door de man – een hoge politiechef en
wapenverzamelaar – een dienst te bewijzen. Volgens Nizet ging het wel
om een speciaal exemplaar. Het moest een gouden of vergulde cop killer
zijn. Het verhaal krijgt in elk geval nog een vreemd staartje als GSDT een
proces inspant tegen Libië en uiteindelijk in 2015 een forse
schadevergoeding krijgt. Of dat geld ook effectief op een Belgische
bankrekening gestort zal worden, is een andere zaak.
Het speerpunt van Laurent is de Stichting Prins Laurent. Maar ook daar
zijn er problemen. Zo hebben twee ex-bestuurders een rechtszaak
opgestart. En een dierenarts vertelt me dat er vervallen medicatie gebruikt
wordt en dat de jonge dierenartsen er uitgebuit worden. En Laurent zelf is
niet vaak te vinden in de dispensaria.
6
7. Monseigneur zit, als zoon van een Italiaanse, natuurlijk regelmatig in
Italië, incognito uiteraard. Eén van de beste vrienden van prins Laurent is
Carlo di Borbone of Carlo van Bourbon. Het bewijs hiervan is dat
Laurent de dooppeter is van Carolina, een van de kinderen van de
Bourbon-telg. Carlo van Bourbon werd geboren in Saint-Raphaël in
Frankrijk op 23 februari 1963. Hij is dus slechts enkele maanden ouder
dan Laurent. Carlo is een prins der Beide Siciliën en één van de twee
leden van dit huis, die claimt ervan het hoofd te zijn. Laurent en Carlo di
Borbone kennen elkaar dus al lang.
Ook auteur Raf Sauviller is op de hoogte van die relatie. In zijn boek over
Berlusconi schrijft hij er dit over. ‘In de jaren negentig zag je Laurent in
het zog van Carlo di Borbone in Italië opduiken op huwelijksfeesten in
dure oorden als het chique Italiaanse kustplaatsje Portofino, op door
Carlo georganiseerde fund- raising dinners in Rome en uiteraard was hij
een eregast op het huwelijk van zijn Italiaanse maat in Monte-Carlo.
Sinds het begin van deze eeuw brengt Laurent ook al zijn zomervakanties
door bij zijn vriend aan de Costa Smeralda, in Porto Cervo, het hete
centrum van het decadente vakantieleven op het Italiaanse eiland
Sardinië. Daar worden ze gezien op jachten zoals de in Florida gebouwde
Quiet Place, een motorjacht.’
‘Bij de di Borbones in Sardinië struikel je niet alleen over edellieden of
de heer die op dit moment de titel van Aga Khan voert, maar ook over al
dan niet dubieuze zakenmannen en rare jongens uit Libië. Ze willen wel
eens afstappen bij Silvio Berlusconi. Andere goede vrienden van de
familie Crociani zijn de zonen van de Libische leider Moeammar Kadaffi,
ooit de grote terroristische boeman van het Westen. Drie broertjes
Kadaffi zijn heel erg thuis in Italië en mee van de grootste feestneuzen in
Sardinië en al die andere plekken waar de fanatieke jetsetters onder
leiding van de bejaarde Italiaanse mondaine grootmoeder Marta Marzotto
plegen neer te strijken. Laurent, met zijn neus voor zaakjes, liep de
Kaddafi’s daar tegen het lijf en ze werden de beste vrienden. Het gevolg:
hij en zijn vzw Kint verkondigden dat ze groene gordels gingen bouwen
rond de Libische hoofdstad Tripoli. De Belgische politiek en diplomatie
en het Koninklijk huis waren in paniek en ze staken er een stok voor.’
‘De Costa Smeralda is niet meteen een plek om je dochter naartoe te
sturen. Het kost onmenselijk veel geld om er vakantie te houden en het
loopt er vol zonen van patsers, pooiers, dealers, criminelen en prostituees.
Wat doet prins Laurent dus in de Billionaire, dit onkoninklijk oord van
decadentie vol dure seks en drugs? En met wiens geld betaald hij die
champagne ? Of moet hij niet betalen?’
In 1996 staat ons land op zijn kop door de Dutroux-affaire. De koning
7
8. doet zijn best om een goed figuur te slaan in dat moeilijke dossier. Maar
misschien is de aanval wel de beste verdediging? In het boek Tous
manipulés? van auteurs Marc Toussaint en Xavier Rossey over het
dossier Dutroux vinden we immers de naam van Albert terug.
Sommige politici menen eind de jaren negentig zelfs dat de rol van Albert
uitgespeeld is. ‘Er was een wens van sommigen tot een beleidswijziging:
(politicus) Patrick Moriau met name had verklaard tijdens een interview
dat hij een ontmoeting met ministers van Staat had om het post-Albert II
tijdperk te evalueren. Voor velen was het duidelijk dat de koning zou
moeten aftreden en dat hij dat ook zou doen.’
Even merkwaardig is dat niemand minder dan prins Laurent een
onderhoud vraagt met een van de auteurs van het boek. ‘De prins
ondervroeg me (Marc Toussaint,td) over de mogelijke betrokkenheid van
zijn vader in zedenzaken. Hij wist wie ik was, hij wist ook dat ik een
zekere kennis van de problematiek had, en de prins wilde eigenlijk weten
of zijn vader betrokken partij was. (…) Ik kon alleen maar antwoorden
dat ik niets wist, en dat is inderdaad de waarheid.’
Vervolgens gaf Laurent ook een paar persoonlijke getuigenissen aan de
auteur die wezen op een malaise binnen de koninklijke familie. De auteur
noemt het onderhoud achteraf ‘surrealistisch’.
In het Dutroux-dossier is er ook verwijzing naar Laurent zelf. In PV
118.384 lezen we dit: ‘Elle (X2) a aussi accompagné LEVI dans une
maison de maître à TERVUEREN A cet endroit elle a vu deux fois le
Prince LAURENT En mai 87 après avoir bu et pour un pari le prince
LAURENT s’est masturber et a éjaculé dans un plat de sauce bolognaise.’
Vandaag is Laurent geheelonthouder. Maar misschien dronk hij toen wel
graag een glas. In die periode zag X2 Laurent ook in de beruchte dancing
Mirano: ‘Les Princes PHILIPPE et LAURENT mais jamais actifs - ils
regardaient en se masturbant jusqu’à éjaculation.’
Medio augustus 2000 schrijft Het Laatste Nieuws dat ‘ook onze prins
Laurent op de lijst van Nicolas staat’. De prins is één van de 102 namen
die volgens de Luxemburgse ‘journalist’ Jean Nicolas betrokken zijn in
zedendossiers. ‘We willen hier ten stelligste benadrukken dat er geen
beginsel van aanwijzing is dat prins Laurent ook maar iets met pedofilie
te maken heeft’, schrijft de krant. ‘We geven het enkel als voorbeeld van
de vergevorderde mythomanie van schandpaaljournalist Nicolas.’
Zoals bij alle andere namen bevat de informatie over prins Laurent
gegevens over de politiedienst die de info ontving, de datum van de
klacht, de medebetrokkenen en de aard van de klacht. ‘Prins Laurent
wordt genoemd in een klacht bij de politie van Brussel, die dateert van 29
november 1996. In de klacht wordt gesteld dat de prins in behandeling
was voor een verslaving en pedofilie en... dat hem cocaïne geleverd werd
8
9. door een man met een Italiaans klinkende naam. Er wordt ook nog
gezegd dat er een voorstel was om een “privé-club” op te richten in
Brussel, zonder daarbij duidelijk te vermelden wie dat voorstel deed.
Volgens gerechtelijke bronnen was dat een van de klachten die “totaal uit
de lucht gegrepen waren”. Dat belette Jean Nicolas niet om die
klakkeloos te publiceren.’
De informatie over Laurent werd aan de Brusselse politie aangeleverd
door getuige ‘Obelix’. De Italiaanse ‘leverancier’ van Laurent was de
toen veertigjarige Franco Di Napoli. Nicolas publiceert nadien een
gelijkaardig boek waarin ook de naam van koning Albert staat. Nicolas en
zijn uitgever worden veroordeeld door de rechtbank en moeten een
rechtzetting publiceren. Merkwaardig genoeg speelt Noël Slangen in dit
verhaal ook een rol, maar dat moet u maar lezen in zijn boek Slangen in
de coulissen.
9
10. door een man met een Italiaans klinkende naam. Er wordt ook nog
gezegd dat er een voorstel was om een “privé-club” op te richten in
Brussel, zonder daarbij duidelijk te vermelden wie dat voorstel deed.
Volgens gerechtelijke bronnen was dat een van de klachten die “totaal uit
de lucht gegrepen waren”. Dat belette Jean Nicolas niet om die
klakkeloos te publiceren.’
De informatie over Laurent werd aan de Brusselse politie aangeleverd
door getuige ‘Obelix’. De Italiaanse ‘leverancier’ van Laurent was de
toen veertigjarige Franco Di Napoli. Nicolas publiceert nadien een
gelijkaardig boek waarin ook de naam van koning Albert staat. Nicolas en
zijn uitgever worden veroordeeld door de rechtbank en moeten een
rechtzetting publiceren. Merkwaardig genoeg speelt Noël Slangen in dit
verhaal ook een rol, maar dat moet u maar lezen in zijn boek Slangen in
de coulissen.
9