09

1. ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

2. ΟΨΙΔΙΑΝΟΣ
Ο οψιδιανός είναι ηφαιστειακό
πέτρωμα που προέρχεται από
ηφαιστειογενείς περιοχές νεαρής
γεωλογικά ηλικίας. Είναι πέτρωμα
όξινο, σκοτεινόχρωμο με υαλώδη
υφή (θεωρείται φυσικό γυαλί) και
χρησιμοποιήθηκε εξαιτίας της
σύστασης και ανθεκτικότητάς του,
ήδη από τα τέλη της Ανώτερης
Παλαιολιθικής περιόδου για την
κατασκευή λεπίδων με κοφτερές
ακμές, που χρησίμευαν ως
μαχαίρια, ξέστρες και ξυράφια. Ενώ
στη διεθνή βιβλιογραφία έχει
επικρατήσει ο όρος obsidian, στην
Ελλάδα χρησιμοποιούνται και οι
δυο όροι, ο όρος «οψιδιανός»
συχνότερα (αλλά όχι αποκλειστικά)
από όσους έχουν σχέση με
γεωλογικές επιστήμες και ο όρος
«οψιδιανός» συχνότερα από τους
αρχαιολόγους

3. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟΣ
ΟΨΙΔΙΑΝΟΣ

4. ΜΑΓΓΑΝΙΟ
Το χημικό στοιχείο Μαγγάνιο
(Manganum) είναι μέταλλο με ατομικό
αριθμό 25 και ατομικό βάρος 54,9380
. Έχει θερμοκρασία τήξης 1245 C° και
θερμοκρασία βρασμού 1962 C°. Το
σύμβολό του είναι Mn. Ανήκει στην
ομάδα της 1ης κύριας σειράς των
στοιχείων μετάπτωσης. Μπορεί να
βρεθεί σε ελεύθερη μορφή στη φύση
(συνήθως σε συνδυασμό με το
σίδηρο) και σε πολλά μεταλλεύματα.
Ως ελεύθερο στοιχείο, το μαγγάνιο
είναι μέταλλο και έχει σημαντική
βιομηχανική χρήση, όταν είναι σε
κράματα, ειο μαγγάνιο αποτελεί
περίπου 1000 ppm (0,1%) της
επιφάνειας της Γης, άρα είναι το
δωδέκατο πιο συνηθισμένο στοιχείο
στην επιφάνειά της.δικά στο
ανοξείδωτο ατσάλι.

5. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ
ΜΑΓΓΑΝΙΟ

6. ΠΟΖΟΛΑΝΗ
Η ποζολάνη είναι ένα ανόργανο
υλικό με ιδιότητες παραπλήσιες με
αυτές του τσιμέντου. Μπορεί να
προέρχεται είτε από τη φύση είτε
από τεχνητές πηγές σκωρία
υψικαμίνων, ιπτάμενη τέφρα -
στάχτη σταθμών παραγωγής
ενέργειας που χρησιμοποιούν
κάρβουνο ή λιγνίτη- ή silica fume -
στάχτη που παράγεται κατά τη
θέρμανση πυριτικού.Η φυσική
ποζολάνη είναι βιομηχανικό ορυκτό
ηφαιστειακής προέλευσης και
περιέχει υψηλό ποσοστό ενεργού
διοξειδίου του πυριτίου αλλά και
οξείδιο του αργιλίου -αλουμίνα.
Μεγάλη ποικιλία ορυκτών έχει
ποζολανικές ιδιότητες και μπορούν
να χαρακτηριστούν φυσικές
ποζολάνες.μέντου.

7. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΗ
ΠΟΖΟΛΑΝΗ

8. ΠΥΡΙΤΙΚΟ
Το πυριτικό και είναι το χημικό
στοιχείο με χημικό σύμβολο Si,
ατομικό αριθμό 14 και ατομική μάζα
28,0855 amu. Είναι ένα τετρασθενές
μεταλλοειδές, που ανήκει στην
ομάδα 14 του περιοδικού πίνακα μαζί
με τον άνθρακα, το γερμάνιο, τον
κασσίτερο και το μόλυβδο. Αυτό
σημαίνει ότι έχει τέσσερα ηλεκτρόνια
στην εξωτερική του στοιβάδα και
είναι τετρασθενές από τον άνθρακα.
Είναι λιγότερο δραστικό από τον
άνθρακα το αμέταλλο που βρίσκεται
ακριβώς πάνω από το πυρίτιο στον
περιοδικό πίνακα, αλλά πιο
δραστικό από το γερμάνιο το
μεταλλοειδές που βρίσκεται ακριβώς
κάτω από το πυρίτιο στον περιοδικό
πίνακα. Η αμφισβήτιση γύρω από τη
φύση του πυριτίου χρονολογείται
από την ανακάλυψή του.

9. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ
ΠΥΡΙΤΙΚΟ

10. ΠΕΡΛΙΤΗΣ
Ο περλίτης είναι άμορφο
ηφαιστειακό γυαλί με σχετικά
υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.
Βρίσκεται στη φύση και έχει την
ασυνήθιστη ιδιότητα να
διογκώνεται όταν βρεθεί σε αρκετά
υψηλή θερμοκρασία. Όταν φτάσει
τους 650-900 °C ο περλίτης
μαλακώνει (δεδομένου ότι είναι
γυαλί) και το νερό, το οποίο είναι
παγιδευμένο στην δομή του,
διαφεύγει και αυτό δημιουργεί τη
διόγκωση του υλικού από 7 έως 15
φορές. Ο διογκωμένος περλίτης
έχει εκτυφλωτικό λευκό χρώμα,
λόγω της ανακλαστικότητας των
παγιδευμένων φυσαλίδων.Η
φαινόμενη πυκνότητα του
αδιόγκωτου περλίτη είναι περίπου
1100 kg/m³

11. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟΣ
ΠΕΡΛΙΤΗΣ

12. ΒΑΡΥΤΗΣΟ Βαρύτης, ή βαρίτης (αγγλ. barite
και baryte) είναι θειικό ορυκτό του
βαρίου. Το όνομά του προέρχεται
από την ελληνική λέξη "βαρύς",
λόγω του υψηλού ειδικού βάρους
του. Σχηματίζει μια ιδιάζουσα υφή,
κατά την οποία οι τραπεζοειδείς ή
πρισματικοί κρύσταλλοι
τοποθετούνται ομοκεντρικά,
αυξανόμενοι σε μέγεθος όσο
απομακρύνονται από το κέντρο. Η
υφή αυτή είναι μοναδική για τον
βαρύτη και ονομάζεται "ρόδο της
ερήμου" (desert rose). Έχει χημικό
τύπο B.Είναι το ποιο κοινό ορυκτό
του βαρίου και από τα πλέον κοινά
ορυκτά γενικότερα που συχνά
συγχέεται με τον σελεστίνη
(SrSO4), ο οποίος έχει ίδια
κρυσταλλική συμμετρία και
παρόμοιο τύπο κρυστάλλωνaSO4

13. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟΣ
ΒΑΡΥΤΗΣ

14. ΖΕΟΛΙΘΟΣ
Οι ζεόλιθοι είναι μικροπορώδη
αργυλοπυριτικά ορυκτά που
χρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων ως
προσροφητικά και καταλύτες. Ο
όρος δημιουργήθηκε το 1756 από
τον Σουηδό ορυκτολόγο Άξελ
Κρόνστεντ, ο οποίος παρατήρησε
ότι με την ταχεία θέρμανση στιλβίτη
παράγεται μεγάλη ποσότητα ατμού
από νερό το οποίο είχε
απορροφηθεί από το υλικό. Με
βάση αυτή την παρατήρηση
ονόμασε το υλικό ζεόλιθος, από τις
ελληνικές λέξεις «ζέω» (βράζω) και
«λίθος» (πέτρα). Ο ζεόλιθος μπορεί
να είναι αυτοφυής ή να παράγεται
βιομηχανικά.

15. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟΣ
ΖΕΟΛΙΘΟΣ

16. ΤΟ ΜΑΓΓΑΝΙΟ ΕΙΝΑΙ:
ΑΥΤΌ: ΑΥΤΌ;

17. ΕΊΝΑΙ ΜΑΥΡΟ ΗΦΑΙΣΤΟΓΕΝΕΣ
ΠΕΤΡΩΜΑ:
ΟΨΙΔΙΑΝΟΣ ΠΥΡΙΤΙΚΟ

18. ΕΊΝΑΙ ΧΗΜΙΚΟ
ΣΤΟΙΧΕΙΟ.
ΠΥΡΙΤΙΚΟΠΟΖΟΛΑΝΗ

19. ΕΊΝΑΙ ΑΜΟΡΦΟ ΗΦΑΙΣΤΙΑΚΟ ΓΥΑΛΙ
ΠΕΡΛΙΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΣ

20. ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΟ ΥΛΙΚΟ
ΖΕΟΛΙΘΟΣ ΠΟΖΟΛΑΝΗ

21. ΕΊΝΑΙ ΘΕΙΚΟ ΟΡΥΚΤΟ ΤΟΥ ΒΑΡΙΟΥ
ΖΕΟΛΙΘΟΣ ΒΑΡΥΤΗΣ

22. ΌΛΑ
ΕΊΝΑΙ: