![การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 1 พ . ศ . 2112 ,[object Object],[object Object],[object Object],[object Object]]()
Recomendados
Mais conteúdo relacionado
Mais procurados
Mais procurados (20)
Destaque
Destaque (20)
สงครามไทยรบพม่า เปรียบเทียบเสียกรุง
- 5. การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 1 พ . ศ . 2112 อาณาจักรอยุธยาตกเป็นเมืองขึ้นของพม่าเป็นเวลานาน 15 ปี โดยพม่าแต่งตั้งให้ พระมหาธรรมราชาธิราช เป็นพระมหากษัตริย์อยุธยาในฐานะ ประเทศราช * ประชาชนส่วนใหญ่พร้อมด้วยพระบรมวงษศานุวงศ์หลายพระองค์ ถูกกวาดต้อนไปยังเมืองพม่า โดยเหลือให้รักษาเมืองเพียง 1,000 คน ผล
- 6. การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 พ . ศ . 2 310 * ฟ้าธรรมาธิเบศร์ เจ้าฟ้ากุ้ง + กรมหมื่นเทพพิพิธ ราชวงศ์บ้านพลูหลวง (79 ปี ) 1 สมเด็จพระเพทราชา 2231 - 2246 15 ปี 2 สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 ( พระเจ้าเสือ ) 2246 - 2251 5 ปี 3 สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 ( สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ) 2251 - 2275 24 ปี 4 สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรม โกศ * 2275 - 2301 26 ปี 5 สมเด็จพระเจ้าอุทุมพร ( ขุนหลวงหาวัด ) 2301 2 เดือน 6 สมเด็จพระที่นั่งสุริยาสน์อมรินทร์ ( พระเจ้าเอกทัศ ) 2301 - 2310 9 ปี
- 8. วิธีการรบของพม่า ในปี พ . ศ . 2308 แบ่งกำลังพลออกเป็นทัพบกและทัพเรือ - กลุ่มแรก มุ่งเข้าตีเมืองตาก ระแหง กำแพงเพชร สวรรคโลก สุโขทัย และพิษณุโลกตามลำดับ – ตีเมืองละเลง พิชัยธานี นครสวรรค์ และอ่างทอง - ส่วนกองทัพฝ่ายใต้ ยกมาจากทวายมา สามารถตีเมืองเพชรบุรีได้ - ราชบุรี สุพรรณบุรี กาญจนบุรี ไทรโยค สวานโปง และซาแลง - ทั้งหมดมุ่งหน้าต่อไปยังกรุงศรีอยุธยา
- 11. การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 พ . ศ . 2310 * อาณาจักรอยุธยาล่มสลาย เกิดสภาพจลาจลในบริเวณทั่วอาณาจักรหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง * ประชาชนส่วนใหญ่พร้อมด้วยพระบรมวงษศานุวงศ์หลายพระองค์ ถูกกวาดต้อนไปพร้อมกับทรัพย์สินต่าง ๆ ยังอาณาจักรพม่า ผล
Notas do Editor
- ในช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ 22 อยุธยาได้เปิดฉากทำสงครามกับ หงสาวดีอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่แผ่นดินพระไชยราชาเป็นต้นมา สงครามครั้งแรกเกิดขึ้นในพุทธศักราช 2081 ด้วยเหตุผลเกี่ยวกับการช่วงชิงพื้นที่กึ่งกลางทางอำนาจ บริเวณเมืองเชียงกรานซึ่งเป็นดินแดนของชาวมอญ โดยขณะนั้นชาวมอญที่ไม่ยอมอยู่ภายใต้อำนาจของพม่าหงสาวดี ที่มีผู้นำคือพระเจ้าตะเบงชเวตี้กษัตริย์ผู้มาจากตองอู ได้เข้ามาขอความช่วยเหลือจากอยุธยา จนกลายเป็นชนวนของความขัดแย่งระหว่างสองอาณาจักร และกลายเป็นสงครามขึ้น โดยในที่สุดสงครามครั้งนี้จบลงด้วยชัยชนะของอยุธยา ด้วยความสามารถและแสนยานุภาพของพระไชยราชาในขณะนั้น
- ฟ้าธรรมาธิเบศร์ เจ้าฟ้ากุ้ง + กรมหมื่นเทพพิพิธ
- เพราะไม่ได้รับการช่วยเหลือจากกองทัพหัวเมือง ซึ่งไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของรัฐบาลกลาง [64] ซึ่งแนวคิดดังกล่าว นิธิ เอียวศรีวงศ์ ได้เน้นเป็นพิเศษ และกล่าวว่าการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง " เป็นความล้มเหลวของระบบป้องกันตนเองของอาณาจักรมากกว่าความผิดของบุคคลหรือกลุ่มบุคคลหนึ่งเท่านั้น " [65]