27. 1.1.1 Het is jd. (2013-01-26 04:14)
[1]
Zoals wel vaker de laatste jd ben ik vroeg wakker. Gek genoeg is 4.54 vaak het eerste wat ik zie op een
nieuwe dag.
[2]
27
28. Zou het komen omdat ik gisteren vroeg naar bed ging. Of dat ik gewoon weer zin heb in vandaag. Beide
denk ik. En nog een heleboel andere redenen. Die ik allemaal zou kunnen gaan bedenken, reviewen
en selecteren maar dan had je dit nooit zi en lezen. Dit blog en alles wat er uit voortvloeit gaat over
DOEN. En dat vind ik niet al jd makkelijk want net als vanochtend werd ik wakker met in mijn hoofd een
briljant idee om een blog te beginnen als aanloop naar de lesmodule die ik aan het ontwikkelen ben
voor de HKU in april 2013. Ik dacht ik ga iedereen eerst bedanken die me hebben geholpen te brengen
waar ik nu ben. ”Fotomoment. Ping!”Als je fotomoment in de tekst zit staan dan weet je dat er een
foto aankomt. Ping betekent dat ie via de mail bij me binnenkomt. Wat een heerlijke jd leven we toch.
Komt ie:
[3]
28
29. Mijn uitzicht vanaf de keukentafel
Enfin. Even terug naar 4.54. Ik lag dus na te denken om iedereen te bedanken die me hier hee ge-
bracht. Ik werd erg enthousiast van het idee. Met name van het idee om het bedankvoorwoord zo lang
te maken dat ik waarschijnlijk nooit aan het ëchteönderwerp toe zou komen. Maar met een glimlach
op mijn gezicht en mijn eigen gegniffel maakte ik mijn kleine saboteurtje wakker. Mijn Kutkabouter. Hij
begon gelijk tegen me te zeiken van ”ja maar als je die bedankt, moet je die ook niet vergeten”.Ja hij
hee gelijk, dacht ik. Of niet? Ik ben echter blij je te kunnen melden dat mijn KK (kutkabouter dus)
nog bezig is zijn stukjes hersenpan van de muur af te plukken omdat ik met mijn Colt 45 zijn kop eraf
geschoten heb. En ik weet dat ie straks weer op mijn schouder zit en zoiets zegt van: ”He Cor, ben je
wel goed wijs, het is 5.30 ga naar bed man. Niemand zit hier op te wachten”
Gelukkig heb ik mijn Colt 45 naast me liggen. Het zal waarschijnlijk ook bloederig worden in de keuken.
Maar I DONT give a FUCK. Ik blijf gewoon doorschrijven. Of je het nu leuk vindt of niet. En blijkbaar ben
je er nog steeds.
De truuk met dit alles is dat ik vaak zoveel dingen in mijn hoofd heb maar dat er voor mijn gevoel zo
weinig uit mijn handen komt. Ken je dat?
Keuzes keuzes keuzes. Ik maak het mezelf soms niet makkelijk door maar te blijven denken wat het
beste is om te doen. Dit blog gaat met name daar over. Soms moet je gewoon beginnen. Gewoon doen.
Gewoon proberen en zien waar het schip strandt. Het feit dat ik nu achter mijn Appletje zit te typen
gee me al enorm veel energie en voldoening. Wat me trouwens enorm geholpen hee in dit, is een
oefening die ik (bijna) elke ochtend doe. Hij komt uit ”The Ar st Way”van Julia Cameron en heet ”het
ochtendschri ”.
Het werkt heel simpel. Je koopt een boekje A5 of A4 en het eerste wat je doet als je sochtends wakker
wordt, is er in schrijven. Ik doe het meestal aan de keukentafel (zie boven :-) Ik open mijn boekje op
een nieuwe pagina, zet de datum erin en begin te schrijven. Met een mijn BIC vierkleurenpen. ”Foto-
moment. Ping!”
29
30. [4]
BIC vierkleurenpen
Een andere mag ook :-) Wat je doet is dat je gewoon opschrij wat je denkt. En doorschrij . Je gaat niet
naar het plafond zi en staren of denken ”Wat zal ik nu eens opschrijven.”Nee, als je niet weet wat je
moet schrijven dan schrijf je ïk weet niet wat ik moet schrijven”. Het is een soort mindfulness oefening.
En voor mij werkt het uitstekend. Het lekkerste is dat als je daarna gaat douchen je niet staat te denken
wat je allemaal nog moet doen die dag. Of wat je allemaal vergeten bent die dag ervoor. Belangrijk is
dat je je boekje aan niemand laat zien en dat je het zelf ook niet gaat teruglezen. Dan werkt het niet.
Want dan ben je het toch weer voor iemand anders aan het schrijven. Om mezelf te beschermen scheur
ik elke pagina eruit als ik klaar ben en verscheur hem in zo klein mogelijke stukjes en gooi het weg. En
dat voelt elke keer weer als een kleine overwinning. Niet voor mijn KK. Die zit te schreeuwen ”Niet doen,
zonde....das leuk om nog een keer terug te lezen.”Ik pak mijn Colt en pull the trigger. Klik.
Mijn KK zit op dit moment aardig tegen me aan te zeiken.”Cor stop er nu toch mee. Niemand zit hier op
te wachten. En dat bedankvoorwoord al helemaal niet.”.
Klik.
Ik geloof dat ik de wereld een beetje beter kan maken door om me heen kijken en dingen aan te pakken.
Te doen.
Te doen.
”To predict the future you don’t look ahead, you look around.”Las ik ooit ergens.
”Fix it as you go.”noemt Paul Arden het. En dat is zo waar. Als je om je heen kijkt en denkt ”He dat zou
ik zo of zo doen”, doe het dan ook.
30
31. Probeer het. Probeer het. Probeer het. Probeer het. Probeer het. Probeer het.........KK vind het nu wel
genoeg.
IJou made your point. Moet je niet aan het bedankvoorwoord beginnen?”
Nog even niet. Ik wil het nog even hebben over proberen en durven op je bek te gaan. En geloof me dat
is gewoon harts kke eng. Maar het is het proberen waard. En als je het doet met de goede bedoelin-
gen mag niets je tegenhouden. Dacht je dat ik het niet eng vind om straks op ”publish”te drukken en dit
verhaal de wereld in te gooien. Wetende dat als je iets publiceert op het internet je het er nooit meer
af krijgt. Het is als pis uit een zwembad proberen te halen....dat gaat je niet lukken.
Tijd voor een bord Brinta.
1. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/ikgaschrijven-006.jpg
2. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/cornoltee454.jpg
3. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/cornolteekraai.jpg
4. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/cornolteebic.jpg
31
32. 1.1.2 Brinta. Let the games begin. (2013-01-26 05:39)
[1]
De beste voorbereiding op de dag. Een bord Brinta met honing.
[2]
32
33. Per por e (40 gram Brinta en 250 ml melk) zit 38 gram koolhydraten en 13 gram eiwi en. Als dat geen
perfecte start is voor mijn ochtendtraining. Een goede voorbereiding is belangrijk. Das logisch. Mijn
begin van de dag bestaat uit een bord Brinta. Liefst ruim een uur voor dat ik ga trainen. Het eitje rechts
op de foto is voor erna. Voor het herstel. Zeggen ze. Lance weet dat alles van, herstellen. Ik houd het op
een eitje. Je denkt misschien Brinta, eitje wat hee dat nou met Designthinking te maken. Nou dat zal
ik je eens haarfijn uitleggen. Designthinking gaat over het ontwerpen van dingen, diensten en ruimtes.
En dat doe je meestal voor mensen. Mensen zijn het uitgangspunt. Toen ik een 5 jaar geleden door
Anton de Vries werd uitgenodigd om samen met 20 m/v en Hennie Kuiper Alpe d’Huez te beklimmen
dacht ik, ”dan moet ik wel een beetje beter worden”. Alpe d’Huez is een 21 bochten tellende berg van
14 kilometer. Omhoog dus. Ik noem de rit naar boven even ”de dienst”. Als ik op dat moment Alpe
d’Huez had beklommen met mijn 20 jaar oude , 11 kilo wegende Giant was ik waarschijnlijk onderweg
vloekend en/of bloedhoestend afgestapt. Ik ben dan ook maar gaan trainen. Maar eigenlijk ben ik gaan
ontwerpen. Designthinken.
En dat begon met, heel simpel gewoon meer fietsen. Ik dacht als ik maar gewoon veel fiets dan komt
alles goed. Ik fietste wat af. Meestal in mijn eentje en op zondag met een paar vrienden die hem ook
gingen beklimmen. Opvallend was dat de gesprekken vanaf het moment nog maar over een ding gin-
gen:
Alpe d’Huez.
We hadden een gemeenschappelijk doel. En dat verbroedert. Mannen onder elkaar je kent het
wel...toch? Er werd heel wat afgeluld op de fiets. Iets wat onze gemiddelde snelheid (wat ik toen nog
belangrijk vond) niet ten goede kwam. Het was wel erg leerzaam. Al fietsende leerde ik veel van al die
ervaren fietsers. Ik voelde me af en toe net een onderzoeker. Ik was bezig met het verzamelen van
kennis. Met als doel de dienst ”het beklimmen van Alpe d’Huez”te verbeteren. Wat ook enorm hielp
was dat ik een concreet doel had en zelfs een concrete datum. Iets waar ik naar toe kon werken en een
planning op kon maken. Ik had een uitdaging. Maar dat was niet genoeg. Ik was geinspireerd door het
doel en het verhaal om met Hennie Kuiper Alpe d’Huez te beklimmen. Maar er was meer nodig om de
beklimming te verbeteren. Aanleiding voor waarschijnlijk de grootste stap naar een betere beklimming
was de opmerking van Hennie Kuiper. Op een van de voorbereidende trainingsritjes kwam Hennie naast
me fietsen en keek hoe ik met mijn hand de voorrem weer van mijn velg af duwde. Deze liep namelijk
aan als ik had geremd. Hennie keek naar mijn oude Giant en toen naar mij en zei: ”Cor. Misschien is
het een idee om een fiets te lenen of een andere te kopen als je straks boven wilt komen”. Ik keek hem
aan, beet op mijn lip en dacht ”Hoe vertel ik het mijn vrouw.”
2 weken later kocht ik een tweede handsje op advies van mijn goede vriend Frans. Hij vertelde me dat
als ik € 1.500 had te besteden ook eens tweedehands moest kijken. Er zijn namelijk zoveel freaks die
elk jaar een nieuwe kopen omdat die al jd het nieuwste van het nieuwste willen hebben. Zo gezegd zo
gedaan. Het werd een zwarte 7,6 kilo wegende carbon Merida (helemaal Dura Ace afgemonteerd en
Mavic Ksyrium wielen) Ik kocht hem van een jonge belo e uit Naaldwijk die hem 14 maanden daarvoor
had gekocht voor € 4.500! Ik kon niet geloven dat een fiets zo licht kon zijn. Dat scheelde immers zo’n 5
kilo met mijn oude Giant. Vol trots reed ik naar Frans om hem te laten zien. Aan het materiaal lag het
niet meer. Nu ik nog.
Ik was geinspireerd, had een doel en was gaan praten met mensen die er verstand van hadden. Nu
moest nu gaan werken aan mijn vaardigheden. En het ontbrak me nog aan de regels. Want ik had er
maar twee.
33
34. 1. Zo vaak mogelijk fietsen.
2. Zo hard mogelijk.
1. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/letthegamesbegin-018.jpg
2. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/cornolteebrinta.jpg
34
35. 1.1.3 regels & feedback (2013-01-28 06:17)
[1]
Als je beter wilt worden of iets wilt verbeteren, heb je regels en feedback nodig. Ik was gemo veerd
om Alpe d’Huez te beklimmen en had met de exacte datum zelfs een heel concreet doel. Die dag die
berg op. Toch had ik het niet zo goed gedaan als ik me niet aan een aantal regels had gehouden. Want
mijn regels nu waren simpel. Vaak fietsen. Hard fietsen. Dat had verschillende nadelen. Steeds min-
der vrienden wilden met me fietsen en echt beter werd ik ook niet. Totdat ik het boek ”Het 7 weeks
programma van Lance Armstrongïn handen kreeg. Hierin stond een uitgewerkt schema voor 7 weken
met precies wat je wanneer moest doen. Ik moest alleen wel een hartslagmeter aanschaffen. Ik kocht
er een voor 25 euro en ging aan de slag. Allereerst moest ik mijn maximale hartslag gaan bepalen. De
vuistregel is 220 min je lee ijd maar beter is om je lekker even warm te fietsen en dan keihard, voluit
de van Brienenoordbrug op te fietsen. Au. No pain no gain. Je hoe het maar een keer te doen. Maar
je hebt het gewoon nodig om dat schema te maken en de regels te kennen. En toen het schema. Tot
mijn grote verbazing hoefde ik niet meer elke dag veel en hard. Ik fietste meer rus g dan hard. Ac ef
herstellen noemen ze dat. Ik keek ook niet meer op mijn snelheid. Ik hield me keurig aan mijn jden en
hartslagzones. Op deze manier had ik een uitstekend systeem ontworpen gemaakt op dat concrete doel
en met een geweldig instant feedback systeem. Als je harder trapt gaat je hartslag omhoog. Althans bij
normale mensen.
Ander bijkomend voordeel was dat ik ook steeds meer controle over mijn Kabouter kreeg. Als om 6.00
sochtends de wekker ging omdat ik een herstel ritje van 45 minuten moest doen van mijn schema, zei
mijn Kabouter: ”Cor, doe nou ff normaal. Het is nog donker. Blijf lekker liggen.”Maar op mijn andere
schouder zat Lance Armstrong met het schema in zijn hand, een foto van Alpe d’Huez en een een eind-
jd van 1 uur 10 erbij geschreven.
35
36. Mijn Kabouter keek Lance aan, draaide zich om en rolde zich in het warme dekbed.
Ja allemaal leuk en aardig maar wat hee dit met Design Thinking (DT) te maken. Allereerst gaat het bij
DT om mensen. Niet alleen waar je de opdracht voor doet maar ook het team waar je mee werkt. Maak
dit team zo divers mogelijk. Diversiteit creeert nieuwe inzichten en verrassende verbindingen. Zorg er
wel voor dat de mensen uit je team kennis op een deelgebied van de vraag hebben. Zomaar een clown
van de straat plukken hee geen meerwaarde. In het meest ideale geval doen ze vrijwillig mee. Een
cocrea e proces met mensen die moeten in plaats van willen is een gemiste kans.
Houdt feedback op elkaar posi ef. Plussen. Bij Pixar komen de ontwerpers elke ochtend bij elkaar
en bekijken en bekri seren elkaar swerk van de dag ervoor. Met een voorwaarde. Dat ze met verbeter-
punten komen. Plussen dus. Wat ik vaak vraag als ik iets bedacht heb is: ”Wat is er niet goed aan?”Veel
beter dan: ”Wat vind je er van?”Bij de eerste vraag worden ze uitgedaagd om het beter te maken. Bij
de tweede niet en zeggen ze vaak: ”Ja leuk.”Einde verhaal door met de koffie.
1. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/regelfeedback-018.jpg
36
37. 1.1.4 Zou je het voor niks doen? (2013-01-29 04:53)
[1]
Zou je het werk wat je nu doet ook voor niks doen? Das een hele interessante vraag. Uit onderzoek
blijkt dat mensen die werk doen waar ze enigzins hun hersenen bij nodig hebben niet harder gaan
werken als je ze meer geld gee . Het tegenovergestelde is echter waar. Ze worden luier. Verklaart
dat misschien de wantoestanden in de financiele sector? De oorzaak voor de crisis? Ik heb er geen
verstand van maar een interessante gedachte is het wel. Het zou in ieder geval een hoop verklaren. Dus
als geld niet mo veert wat dat wel? Volgens Daniel Pink in zijn boek Drive en de daarop gebaseerde
RSA animate zijn er drie dingen die mensen mo veren. En dus voorwaarden voor het design proces.
(er van uitgaande dat je je hersenen nodig hebt bij design thinking.)
1. Doel.
Je hebt een duidelijk en inspirerend doel nodig. Alles begint met waarom zegt Simon Sinek. Een
sterk geloof in iets inspireert, bindt en boeit mensen en is de vonk en het kompas dat we als mensen
nodig hebben om uit onze stoel, bank of bed te komen. De reden waarom ik bijvoorbeeld zonder
nadenken al jd Apple producten koop is daar een uitstekend voorbeeld van. Als de jd rijp is voor een
nieuwe computer ziet mijn koopproces er ongeveer als volgt uit:
- hoeveel geld heb ik te besteden? (30 seconden)
- hoeveel inch wil ik? (weet ik al)
- kan ik er mee video edi en? (dat kan de verkoper me in 10 seconden vertellen)
37
38. Klaar in minder dan een minuut.
En in een wereld van overvloed is dat een groot compliment voor Apple. Want voor dat geld
had ik zeker 100 alterna even kunnen kopen die waarschijnlijk allemaal min of meer hetzelfde kunnen.
Maar nee. Cor koopt zonder nadenken een Apple. Niks vergelijken, deskresearch, reviews lezen.
Gewoon linea recta naar de Apple store. Pick and pin. En waarom? Gewoon omdat ik GELOOF dat
Apple me niet gaat teleurstellen.
2. Eigen keuze.
Toen ik bij FHV/BBDO werkte (een reclameburo) kregen we op een gegeven moment een nieuwe
directrice. Als bijzondere kennismaking met het personeel heb ik toen een documentaire gemaakt met
als thema “What makes you ck?”. Het idee was dat we aan iedereen deze vraag stelde en dat ik de
meest interessante “ cks” en de bijbehorende mensen interviewde. En dat was geweldig. Als je aan
mensen vraagt wat hun ECHT bezig houdt, sommige noemen het een hobby, dan zie je de mensen
le erlijk en figuurlijk veranderen. Ze gaan rechtop zi en, openen de ogen en zelfs hun stem verandert.
Ze gaan “open” staan. Posi eve emo es vullen de ruimte. Vraag de volgende keer maar eens op een
saaie verjaardag of netwerkborrel “Wat is je hobby?” You will be amazed.
Uit het beroemde onderzoek van IBM (Capitalizing on Complexity 2010) is een van de adviezen
”Omarm crea ef leiderschap.”Hoe doe dat? Ik zou beginnen met de vraag aan je personeel “Wat is je
hobby?” Breng het in kaart en de volgende keer als een probleem moet oplossen, bekijk je die lijst van
hobbies en ga je op zoek naar relevante kennis. Als we echt hogerop willen op de innova e ladder in
Nederland moeten we eerst maar eens kijken wat mensen uit zichzelf doen…..voor niks.
3. Beter worden.
Ok. Je hebt een doel. Je hebt er zin in. Klaar? Als we niet beter worden in onze zelf gekozen
ac vteiten is de lol er snel vanaf. Een mooi voorbeeld is de commercial voor Calve pindakaas: Pietertje.
Pietertje voetbalt maar echt beter wordt ie niet. Waarschijnlijk zit ie op voetbal omdat iedereen op
voetbal zit…of zijn vader dat graag wilt. Een duidelijk doel lijkt ie ook niet echt te hebben. Totdat er een
bal in de sloot belandt! Als we iets doen waar we elke keer een beetje beter in worden mo veert dat
enorm. We hebben een volgende level gehaald, een wedstrijd gewonnen of Flow ervaren. Flow is de
toestand waar je je in bevindt als je je onbewust van jd en plaats ontwikkelt. Je bent vrijwillig (eigen
keuze) een uitdaging aangegaan (doel) die net iets te moeilijk is voor je bestaande vaardigheden. Door
de uitdaging aan te gaan, ontwikkel je die vaardigheden en stel je je doel weer wat verder, ontwikkel je
die vaardigheden en stel je je doel weer wat verder etc. Je bent je hierbij niet meer bewust van jd en
plaats maar bent daarna wel een stukje beter geworden. Het gaat hierbij niet zozeer om winnen maar
puur om de intrinsieke beloning die uit de ac viteit komt. Ik heb dat bijvoorbeeld als ik een video aan
het edi en ben. 4 uur later sta ik op. S jf. hongerig en met een droge keel. Een ander mooi voorbeeld
dat ik laatst tegenkwam was de het verhaal over de Beatles. Waarom waren zij zo verschrikkelijk goed?
Was dat vanwege de onderlinge magie. Dat de jd rijp was? Dat ze zoveel talent hadden? Ja, ja, ja
maar een andere heel belangrijke oorzaak die Malcolm Gladwell in zijn boek ”Uitblinkersäanhaalt is
“Hamburg”. Hamburg? Ja Hamburg. In Duitsland. In het begin van hun carriere hebben de Beatles in
een periode van 2 jaar in Hamburg opgetreden. Niet 2 keer per week anderhalf uur. Nee. 7 dagen per
week 6 uur achter elkaar. In de korte jd dat ze in Hamburg waren, hebben ze 1200 keer opgetreden.
Dat zijn aantallen waar huidige supergroepen niet eens aan komen in hun hele carriere. Door het vele
optreden moesten ze op een andere manier gaan spelen, hun repertoire uitbreiden, improviseren. Het
was een speciale kans om te oefenen. Om beter te worden. En om met de woorden van John Lennon
op het dak van Apple records in Londen af te sluiten:
38
39. “I would like to say thank you on behalf of the group and myself and I hope we passed the audi-
on.”
En toen trok een poli e agent de stekker er uit.
[2]
1. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/voornoppes-018.jpg
2. http://cornoltee.wordpress.com/2013/01/29/zou-je-het-voor-niks-doen/?like=1&source=post_fla
ir&_wpnonce=4a9f2d2d40
39
40. 1.1.5 Waarom? (2013-01-30 05:36)
[1]
Zo. Vanochtend was Kabouter weer vroeg wakker. Hij begon over hoe vaak ik nu moest schrijven op
mijn blog. ”Kijk je bent natuurlijk enthousiast omdat je in 3 dagen 180 views hebt. Maar heb je ook
gezien dat de aantallen nu al aflopen. Het nieuwtje is er alweer af hoor bij de mensen.”
Jaja. Rus g maar ik blijf wel liggen........not. En hier zit ik weer. Met een glimlach op mijn ge-
zicht. Net mijn bordje Brinta op (sommige krijgen daar de griebels van) ready for the next post
Vorige week opende ik de seminars op de HKU [2](h p:/slideshare.net/cornoltee) en daar had ik
het over Bejaarden, Kleuters en Kabouters. De kabouter kennen jullie inmiddels. Maar wat heb ik
met kleuters. Afgezien dat ze meestal meteen beginnen te schreeuwen als ze mij zien, blij het een
uitdaging om zo snel mogelijk vriendjes met ze te worden. Want we kunnen een hoop van kleuters
leren. Edward de Bono had dat ook in de gaten en hij hee er een geweldig boekje over geschreven:
”The Dog Exercising Machine”. Ik heb het laatst gekregen van mijn goede zuid afrikaanse vriend en
awardwinning filmmaker Neil Curry.
Het boekje toont de tekeningen van kinderen van een ”dog exercising machine”. En De Bono
legt uit waarom dat zo’n briljante vraag is.
Kinderen houden van honden en omdat zo’n apparaat niet bestaat, worden ze uitgedaagd iets
nieuws te bedenken. Verder moeten ze zich inleven in de hond. Echte honden psychologie. Kom er
maar op. Geniaal van de Bono. Verder legt de Bono uit dat de evolu e van de mens bestaat uit 3 fasen.
Waar zit jij?
40
41. 0 - 5 jaar: Waarom?
5 - 10 jaar: Waarom niet?!
10 - 100 jaar: Daarom!
Omdat kleuters nog zo weinig weten EN nieuwsgierig zijn stellen ze heel vaak de vraag ”Waarom?”Om
gek van te worden soms. Probeer je idee de volgende keer maar eens aan zo’n kleuter uit te leggen.
Na 4 Waaroms breekt het zweet je uit en moet je serieus hard gaan nadenken. Krijg je het uitgelegd of
niet aan die kleuter. Dat is de vraag. Waarom? Omdat die kleuter gewoon wil weten hoe het zit. Je
bent pas verlost als ze öoooooowww”zeggen of ze zonder iets te zeggen zich omdraaien en weer in de
zandbak gaan spelen.
Een van de mindsets van design thinking is ”The beginnersmind”Of zoals Yoda uit Star Wars zo
mooi zei:
IJou must unlearn what you have learned.”
Probeer het maar eens. Vraag waarom totdat je ziet dat ze het moeilijk krijgen en vraag dan nog
even door. En vergeet wat je allemaal weet. Wat jij allemaal weet kan ik toch opzoeken op Google.
Deze uitvinding komt uit het boekje van de Bono. Er was toen nog geen Google. Wat? Internet
bestond nog niet. Het is de op afstand bestuurbare hand. Ik zeg brilliant..........waarom?
[3]
Uit: The Dog Exercising Machine. Van Edward de Bono
1. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/beginnersoog-005.jpg
2. http://www.slideshare.net/cornoltee
3. http://zenoemenhetdesignthinking.files.wordpress.com/2013/01/invisiblehand1.png
41
42. 1.1.6 Outsourcen? Doe het het lekker zelf! (2013-01-31 06:44)
[1]
Deze week zijn er op de HKU de vrije seminars. Over een periode van twee weken kunnen studenten
dan een onderwerp kiezen waar ze dan een week lang mee aan aan de slag gaan. Hele mooie
onderwijsvorm want je dompelt de studenten een week lang onder in een onderwerp waar ze zelf
voor kiezen. Daarbij zi en ze in een klas met verschillende studenten van verschillende rich ngen van
verschillende lee ijden. Find your tribe! Malcolm Gladwell en Sir Ken Robinson zouden trots zijn. Zelf
aan de slag met een zelf gekozen onderwerp. Dat zouden meer mensen moeten doen.
De organisa e vroeg mij of ik de opening en de slui ng wilde doen. Ik moest een verhaaltje ver-
tellen over het thema [2]”Do it Yourselves”. Maar doen we eigenlijk nog wel dingen zelf. Ik probeer
zoveel mogelijk te outsourcen. En dat begint al vroeg.
Sochtends vroeg. Mijn tanden worden gepoetst met 2200 ronddraaiende bewegingen per mi-
nuut. Probeer dat maar eens zelf. Dat lukt gewoon niet. Ik leg het af tegen Mr brAun.
42
43. Een half uurtje geleden werd ik wakker van de geur van vers brood. Niks magischer dan zelf
brood maken. Ik blijf het heel speciaal vinden om meel, water, suiker, zout en een beetje gist te
mengen, te kneden, te kneden, te kneden, te kneden tot je kramp krijgt. Het te laten rijzen, te kneden,
te laten rijzen en af te bakken. Gewoon een beetje God spelen toch? Echter ik heb het magische proces
uitbesteed aan mijn broodmachine met mer. Geur blijf hetzelfde maar kost heel wat minder jd.
Oh wacht even. Even mijn benen op llen. Terwijl ik hier zit te typen rijdt namelijk mijn robotstofzuiger-
tje door de keuken en zuigt voor mij de keuken schoon.
Verjaardagen heb ik inmiddels ook geoutsourced. Ik vergeet er geen een meer. Ja sorry die van
jou was ik even vergeten in iCal te ze en. Gelukkig herinnert skype, linkedin of facebook me ook nog.
Het wordt trouwens nog gekker. Al meegemaakt dat iemand op facebook een bericht plaatst dat een
dierbare is overleden. En dat iemand daar dan op reageert met een heel mooi verwoord condoleance.
Ik vond het laatst zo mooi verwoord dat ik, voor het wist, op ”vind ik leuk”drukte. Stond toch een beetje
raar.
Als ik zo klaar ben met schrijven haal ik de vaatwasser leeg. Ideaal toch? Maar toch denk ik
soms met weemoed terug aan de jd dat ik samen met Tamara stond af te wassen in het ons kleine
huisje op de Eigenhaard. Eigenlijk stonden we lekker samen te kletsen en deden we tegelijker jd de
afwas. In drukke jden was de afwas vaak pure quality me together. Heb je problemen in je rela e?
Zet de vaatwasser op straat ipv je partner en ga samen afwassen.
s’Ochtends een kopje thee brengen op bed doet trouwens ook wonderen voor je rela e. En hoe
heb ik het water gekookt? Vuurtje gemaakt en pannentje erop? 45 minuten. Fluitketeletje? 6 minuten.
Waterkokertje? 3 minuten? Nee joh. Outsourcen die handel. Ik heb een [3]Quooker. Direct kokend
water uit de kraan.
Wat absoluut heel slecht is voor je rela e is op vakan e met de auto je TomTom vegeten. Het
schijnt dat het aantal echtscheidingen in juli en augustus dras sch is gedaald na de introduc e van de
Tomtom. Mijn beste outsource ac e ever. Of ik nu samen ben of met mijn vrouw, kaartlezen outsource
ik maar wat graag.
In het bedrijfsleven zie je de trend ook al jaren wild om zich heen slaan. Met soms desastreuze
gevolgen. Zo schijnt Breukhoven van Free Record Shop zijn gehele direc e ontslagen te hebben omdat
ze tonnen kostende consultants inhuurden voor beslissingen die ze zelf hadden moeten nemen. Ze
hadden zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen ipv deze te outsourcen aan dure adviseurs.
Zo wordt crea viteit ook vaak geoutsourced. Aan een zogenaamde crea ef of een reclameburo.
Want crea ef zijn we zelf niet....toch? Nou ik heb heel goed nieuws. dat zijn we wel. Iedereen is
geboren met min of meer dezelfde hoeveelheid grijze massa. Crea viteit is een vaardigheid die je kunt
trainen. Je moet het alleen wel doen! Hoe vaker je het doet hoe beter je er in wordt. En met crea viteit
bedoel ik het bedenken van vernieuwende, elegante en betekenisvolle ideeen. Helaas zijn we het
afgeleerd. Door school. Je collega’s of je kabouter. Ik daag je uit de volgende keer het eerst eens zelf te
bedenken, vervolgens te prototypen en te delen. Want niets is beter in staat perspec ef te delen dan
een prototype. En met een stuk plakband en wat karton kom je al een heel eind. Het gaat erom dat
je het eerst zelf doet. Dan snel prototyped.....nee nog sneller. Van hoofd naar handen. En vervolgens
deel je het met iemand waarvan je denkt dat ie het veel beter kan maken. Door hem of haar te vragen:
Wat is er niet goed aan?
43
46. 1.2.1 kijk naar de natuur (2013-02-01 06:02)
[1]
Een geweldige inspira ebron in het design thinking proces is de natuur. Als je de volgende keer iets moet
oplossen, kijk dan eens hoe de natuur dit doet. Waarom zou je miljoenen jaren evolu e niet gebruiken
als inspira ebron voor je eigen probleem. Als ik workshops faciliteer is de natuur al jd een vaste keus
als een van de crea eve denktechnieken om originele ideeen te bedenken.
[2]
46