Γιορτή 25ης Μαρτίου 2024- 7ο Γυμνάσιο Καβάλας.pptx
Ενότητα 55, Όξυνση της πολιτικής κρίσης και η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 (1963-1974). Ιστορία Γ΄ Γυμνασίου
1. ΕΝΟΤΗΤΑ 55, Όξυνση της πολιτικής κρίσης και η
δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 (1963-1974)
Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ. 154-156
2. Ο πρόεδρος της Ενώσεως Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου,
διακηρύσσοντας την ανάγκη ομαλής λειτουργίας των
δημοκρατικών θεσμών, κέρδισε τις εκλογές και κυβέρνησε από το
1963 έως το 1965.
3. Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, μετά τις εκλογές της 3ης
Νοεμβρίου 1963 (Φωτογραφία: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων).
5. Αθήνα, 28 Ιανουαρίου 1963,
ο Διάδοχος Κωνσταντίνος με
την αρραβωνιαστικιά του
Πριγκίπισσα Άννα –
Μαρία.
6. Ο βασιλιάς Παύλος, για να μετριαστεί
το αντιβασιλικό κλίμα και να
ξεπεραστεί η πολιτική ένταση των
προηγούμενων ετών, φάνηκε να
δέχεται τη λαϊκή ετυμηγορία υπέρ της
Ένωσης Κέντρου. Στους κόλπους της,
εξάλλου, υπήρχαν στελέχη με τα
οποία διατηρούσε καλές σχέσεις.
James Burke, Δεκέμβριος 1959, στιγμές χαλάρωσης για το βασιλικό
ζεύγος (Παύλος και Φρειδερίκη) στην βασιλική έπαυλη στο Τατόι.
7. Αθήνα, 16 Δεκεμβρίου
1963, ο Πρωθυπουργός
Γεώργιος Παπανδρέου
υποδέχεται τον Βασιλιά
Παύλο στη Βουλή για την
έναρξη των εργασιών της
και για την εκφώνηση του
καθιερωμένου Λόγου του
Θρόνου.
8. Loomis Dean, 29 Ιουνίου 1959, φωτογράφιση της βασιλικής οικογένειας στο Ανάκτορο Αθηνών λίγο πριν
αναχωρήσει για τη Μητρόπολη για τον εορτασμό της ονομαστικής εορτής του Βασιλέως Παύλου.
9. Κατά τη 17μηνη θητεία του, ο Γ. Παπανδρέου έλαβε μέτρα ανακούφισης των ασθενέστερων
τάξεων, κατάργησε ορισμένα από τα πιο αυταρχικά μέτρα σε βάρος της Αριστεράς και
προσπάθησε να περιορίσει τις αμερικανικές επεμβάσεις στη χώρα.
Αθήνα, 1966, οδός Αθηνάς
10. Ο Γεώργιος Παπανδρέουσε συνεργασία με
τον παιδαγωγό Ευάγγελο Παπανούτσο,
επιχείρησε να προωθήσει καίριες αλλαγές
στα εκπαιδευτικά πράγματα, όπως τη
θέσπιση της δωρεάν παιδείας, την
καθιέρωση της δημοτικής γλώσσαςκαι
γενικότερα τον εκδημοκρατισμό και
εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης
11. Ευάγγελος Παπανούτσος (1900-1982).
Εκπαιδευτικός, παιδαγωγός,
φιλόσοφος, διακεκριμένος συγγραφέας
και ακαδημαϊκός. Σε συνεργασία με τον
Ιωάννη Κακριδή και με την ιδιότητα
του γενικού γραμματέα του
υπουργείου Παιδείας (1964-1965),
εκπόνησε την εκπαιδευτική
μεταρρύθμιση της κυβέρνησης
Κέντρου. (φωτ.: Athens -Press).
13. Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του
Φεβρουαρίου 1964, Αθήνα Μάρτιος 1964 (Φωτογραφία: Κ. Μεγαλοκόνομου).
14. Το 1965, ωστόσο, ξέσπασε
σοβαρή κρίση στις σχέσεις του Γ.
Παπανδρέου με τον βασιλιά
Κωνσταντίνο, που είχε ανέβει
στον θρόνο το 1964, μετά τον
θάνατο του πατέρα του Παύλου.
Ο Βασιλεύς Παύλος απέθανε!
Ζήτω ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος!
15. Ralph Crane, Τετάρτη 11 Μαρτίου 1964, Αθήνα, αεροδρόμιο Ελληνικού, επίσημη
υποδοχή του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν άρτι αφιχθέντος για την κηδεία
του Βασιλέως Παύλου.
16. Ralf Crane, 12 Μαρτίου 1964, Πλατεία Συντάγματος, η σορός του Βασιλέως Παύλου επί
κιλλίβαντος συνοδεία ευζώνων.
19. Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 1964, ο γάμος του Κωνσταντίνου και της Άννας
– Μαρίας στη Μητρόπολη Αθηνών παρουσία πλήθους εστεμμένων.
20. Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 1964, οι γάμοι του Κωνσταντίνου και της Άννας – Μαρίας. Διέλευση
της βασιλικής άμαξας από την πλατεία Ομονοίας.
21. David Lees, Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 1964, ο γάμος του Κωνσταντίνου και της Άννας – Μαρίας.
22. Βλέποντας τις αλλαγές που έκανε ή
δοκίμαζε να κάνει ο Γ. Παπανδρέου, ο
Κωνσταντίνος και όλο το μετεμφυλιακό
κατεστημένο φοβήθηκαν μήπως χάσουν
τον πλήρη έλεγχο του στρατού, του κύριου
στηρίγματός τους.
Αφοί Μεγαλοκονόμου, 1964, Αθήνα, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος
επιθεωρεί τα άρματα μάχης.
23. Κ. Μεγαλοκονόμου, περ. 1964, απογευματινή περιφορά του Κωνσταντίνου και της Άννα –
Μαρίας στους δρόμους της Αθήνας, των χωροφυλάκων ασθμαινόντων.
24. Με πρόσχημα, λοιπόν, καταγγελίες της
αντιπολίτευσης ότι δήθεν στον στρατό
δρούσε, με την ανοχή της κυβέρνησης
Παπανδρέου, μια αντιβασιλική οργάνωση
αξιωματικών, ο Κωνσταντίνος αξίωσε να
επιλέξει ο ίδιος τον υπουργό Εθνικής Άμυνας,
πράγμα αντίθετο με το σύνταγμα. Επίσης,
δεν επέτρεψε στον πρωθυπουργό να αναλάβει
ο ίδιος αυτό το νευραλγικό υπουργείο.
Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Γεώργιος
Παπανδρέου, πρωταγωνιστές του πολιτικού δράματος που
σφράγισε τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας.
25. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Γ. Παπανδρέου αντέδρασε. Τότε ο Κωνσταντίνος, όχι μόνο
εξανάγκασε, τον Ιούλιο του 1965, τον πρωθυπουργό σε παραίτηση, αλλά και
προχώρησε σε διάσπαση του κόμματός του, της Ενώσεως Κέντρου, πείθοντας, με
ποικίλους τρόπους, στελέχη του να εγκαταλείψουν τον αρχηγό τους. Οι πολιτικοί
αυτοί ονομάστηκαν, από τον λαό, αποστάτες και η ενέργειά τους αποστασία.
27. Η κυβέρνηση Νόβα αμέσως μετά την ορκωμοσία της, το βράδυ της 15ης Ιουλίου 1965,
ενώπιον του βασιλιά (Φωτογραφία: Κ. Μεγαλοκόνομου).
28. Σχεδόν ταυτόχρονα τεράστιες διαδηλώσεις αποδοκίμασαν τις βασιλικές ενέργειες το
καλοκαίρι του 1965 (Ιουλιανά).
Η πορεία προς
τη δικτατορία
(1965-1967)
Στιγμιότυπο από διαδήλωση την επομένη του θανάτου του
αριστερού αγωνιστή Σωτήρη Πέτρουλα, Αθήνα 22 Ιουλίου 1965
(Φωτογραφία: Αφοί Αναγωστόπουλου).
29. Jack Garofalo,
Παρασκευή 23 Ιουλίου
1965, Αθήνα, ο Μίκης
Θεοδωράκης μεταξύ
άλλων διαδηλωτών στη
κηδεία του δολοφονημένου
φοιτητή Σωτήρη
Πέτρουλα, σε πρώτο
πλάνο η σημαία του 1-1-4
31. Η υποδοχή του Γεωργίου Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, το Σεπτέμβριο του 1965, κατά τη
διάρκεια του «δεύτερου ανένδοτου» (Φωτογραφία: Κ. Μεγαλοκόνομου).
32. Ύστερα από δύο
αποτυχημένες
προσπάθειες,
σχηματίστηκε, και με τις
ψήφους της ΕΡΕ,
κυβέρνηση από
πολιτικούς που είχαν
εγκαταλείψει την Ένωση
Κέντρου (κυβέρνηση
αποστατών). Η πολιτική
ζωή, ωστόσο, δεν
εξομαλύνθηκε.
Ο γέρος της Δημοκρατίας, Γεώργιος Παπανδρέου.
Συγκρούσεις των φοιτητών με την αστυνομία στα Προπύλαια του πανεπιστήμιου
33. Αθήνα, 16 Φεβρουαρίου 1966. Άποψη
της πολυανθρωπότερης ίσως πολιτικής
συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε
ποτέ στην πρωτεύουσα. Τη
συγκέντρωση εκείνη, στην πλατεία
Κλαυθμώνος, οργάνωσε η Ένωση
Κέντρου, στη δεύτερη επέτειο της
εκλογικής νίκης της του 1964. Ο Γ.
Παπανδρέου στην ομιλία του ζήτησε
εκλογές για «αποκατάσταση της
ομαλής λειτουργίας του
πολιτεύματος» (φωτ.: Αφοί Φλώρου).
34. Με κοινή απόφαση του Γ. Παπανδρέου και
του ΠαναγιώτηΚανελλόπουλου, που είχε
διαδεχθεί τον Κ. Καραμανλή στην ηγεσία
της ΕΡΕ, προκηρύχτηκαν εκλογές για τον
Μάιο του 1967. Μπροστά στο ενδεχόμενο
να προκύψουν πολιτικές λύσεις
ανεπιθύμητες στο μετεμφυλιακό
κατεστημένο, ομάδα στρατηγών σχεδίαζε
να ζητήσει τη συνεργασία του βασιλιά
προκειμένου να εγκαθιδρύσει δικτατορία.
Γ. Παπανδρέου και Π. Κανελλόπουλος ανταλλάσσουν χειραψία
στη μητρόπολη
35. Ωστόσο, τα σχέδια των
στρατηγών πρόφτασε να
τα κάνει πράξη μια άλλη
συνωμοτική ομάδα
μεσαίων και ανώτερων
αξιωματικών, με
επικεφαλής τον
συνταγματάρχη Γεώργιο
Παπαδόπουλο, η οποία,
την 21η Απριλίου 1967,
κατέλαβε, με
πραξικόπημα, την εξουσία.Αθήνα, 21 Απριλίου 1967, τα τανκςστη Βουλή των Ελλήνων.
36. Οι πραξικοπηματίες
επικαλέστηκαν, για να
δικαιολογήσουν τις
αντιδημοκρατικές πράξεις τους,
την ανικανότητα των πολιτικών
να αντιμετωπίσουν τα
προβλήματα και τον κίνδυνο
επιβολής κομμουνισμού στην
Ελλάδα.
Αθήνα, 21 Απριλίου 1967, άρμα μάχης στην οδό Όθωνος με φόντο την Βουλή
κατά το πραξικόπημα των Απριλιανών.
Απόσπασμα ομιλίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου
προς τον ελληνικό λαό - Απρίλιος 1967
37. Απόσπασμα από την πρώτη συνέντευξη
τύπου του Γεωργίου Παπαδόπουλου
https://vimeo.com/122951897
38. Μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος, ο Κωνσταντίνος συνεργάστηκε με
τους πραξικοπηματίες, και μάλιστα ο πρώτος πρωθυπουργός της δικτατορίας
διορίστηκε με υπόδειξή του.
Jean Tesseyre, 29 Ιουνίου 1967, Αθήνα, αναμνηστική φωτογραφία του βασιλέως και της βασίλισσας με τον Πρωθυπουργό
Κωνσταντίνο Κόλλια και τους Συνταγματάρχες, επ’ ευκαιρία της βαπτίσεως του Διαδόχου Παύλου.
39. Αθήνα, 22 Απριλίου 1967, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄ κατά την ορκωμοσία της
δικτατορικής κυβέρνησης του Κ. Κόλλια (μπροστά διακρίνονται οι Παπαδόπουλος,
Σπαντιδάκης, Μακαρέζος και στην πίσω σειρά Ζωιτάκης, Παττακός).
40. Αθήνα, 29 Ιουνίου 1967,
οικογενειακή φωτογραφία
στα Ανάκτορα την ημέρα της
βάπτισης του Διαδόχου
Παύλου, ήδη
παρασημοφορημένου με τον
Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος.
41. Gean Tesseyre, 29 Ιουνίου 1967, Ανάκτορα Αθηνών, ο Κωνσταντίνος και η Άννα Μαρία
επιδεικνύουν τον νεοβαπτισθέντα Διάδοχο Παύλο σε ξέφρενους νεαρούς θαυμαστές.
42. Μια εβδομάδα μετά το πραξικόπημα,
ο Κωνσταντίνος εορτάζει το Πάσχα
μαζί με ηγετικά στελέχη της Χούντας
- τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Γρ.
Σπαντιδάκη και τον υφυπουργό
Άμυνας, αντιστράτηγο Γ. Ζωιτάκη.
43. Λίγο αργότερα, έδειξε, με
κινητοποίηση πιστών του
στρατιωτικών μονάδων, ότι θέλει
να ανατρέψει τη δικτατορία.
Ωστόσο, μετά την αποτυχία
αυτής της προσπάθειας, ο
Κωνσταντίνος αναχώρησε
ανενόχλητος στο εξωτερικό.
Αθήνα, 16 Δεκεμβρίου 1967, ο Γεώργιος
Παπαδόπουλος από το βήμα της Γερουσίας δίνει
συνέντευξη στον ελληνικό και διεθνή Τύπο
ζητώντας από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο να
επιστρέψει στην Ελλάδα.
44. Αξίζει να επισημανθεί, επίσης, το γεγονός ότι, ενώ η ΕΟΚ ανέστειλε τη διαδικασία
σύνδεσης με την Ελλάδα, οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με τους δικτάτορες, θέτοντας, έτσι, σε
δοκιμασία, και μάλιστα μακροχρόνια, τα αισθήματα των Ελλήνων απέναντί τους.
Οι επικεφαλής του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967. Από αριστερά: ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός, οι
συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος (Φωτογραφία: Κ. Μεγαλοκονόμου).
45. Αθήνα, 21 Ιουνίου 1967.
Δύο μόλις μήνες μετά το
απριλιανό πραξικόπημα,
ο Ρίτσαρντ Νίξον, πρώην
αντιπρόεδρος και
μετέπειτα πρόεδρος των
ΗΠΑ, επισκέπτεται τον
αρχιπραξικοπηματία
υπουργό Εσωτερικών της
δικτατορίας, Στ. Παττακό,
στο γραφείο του (φωτ.:
Αρχείο Κ. Κλεισθένη).
46. Οι δικτάτορες ανέστειλαν βασικά άρθρα
του συντάγματος, διέκοψαν τη
λειτουργία του Κοινοβουλίου, διέλυσαν
τα κόμματα και οργάνωσαν
συστηματικές διώξεις πολιτικών, κάθε
πολίτη αριστερού παρελθόντος ή όποιου
εκδήλωνε φανερά την αντίθεσή του στη
δικτατορία. Οι εκτοπίσεις, οι φυλακίσεις,
τα βασανιστήρια, οι καταδίκες μελών
αντιστασιακών οργανώσεων αποτέλεσαν
συνήθη πρακτική.
Εκπομπή του σταθμού ενόπλων δυνάμεων
μετά την κατάληψη του ΕΙΡ από το στρατό
την 21η Απριλίου 1967.
47. Αθήνα, Κυριακή 21 Απριλίου 1968, τσάμικος χορός του Γεωργίου Παπαδόπουλου με εύζωνες της
ανακτορικής φρουράς επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης ενός έτους από την άνοδό του στην εξουσία.
48. Από τον εορτασμό της
«πολεμικής αρετής των
Ελλήνων» στο Παναθηναϊκό
στάδιο, Αθήνα 3 Σεπτεμβρίου
1967. Ο Δούρειος Ίππος
οδηγείται από ανυποψίαστους
Τρώες μέσα στην
Τροία.(Φωτογραφία: Κ.
Μεγαλοκονόμου).
Πολιτιστικό «Κίτς» της Χούντας
49. Από τον εορτασμό της
«πολεμικής αρετής των
Ελλήνων» στο
Παναθηναϊκό στάδιο,
Αθήνα 3 Σεπτεμβρίου
1967. Μια
μοτοσυκλέτα υπομένει
το βάρος 15 ανδρών
της Στρατιωτικής
Αστυνομίας, της
μισητής ΕΣΑ.
Πολιτιστικό «Κίτς» της Χούντας
51. θα σας σπάσω το κεφάλι
https://vimeo.com/149144604
52. Δημοκρατικοί πολίτες που είχαν διαφύγει τη σύλληψη άρχισαν να δημιουργούν πυρήνες
αντίστασης. Οι κηδείες του Γ. Παπανδρέου (1968) και του νομπελίστα ποιητή Γ. Σεφέρη
(1971) μετατράπηκαν σε μεγάλες αντιδικτατορικές διαδηλώσεις.
Αθήνα, Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1968, πλήθος λαού πίσω από το φέρετρο του Γεωργίου Παπανδρέου.
53. Η κηδεία του Γεωργίου
Παπανδρέου, 3
Νοεμβρίου 1968,
εξελίχθηκε στην πρώτη
μαζική διαμαρτυρία
του ελληνικού λαού
εναντίον του
δικτατορικού
καθεστώτος
(Φωτογραφία: Κ.
Μεγαλοκονόμου).
54. Η κηδεία του Σεφέρη, 22 Σεπτεμβρίου 1971. Το νεκρό συνοδεύουν άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων και ακολουθεί πλήθος
λαού (Φωτογραφία: Κ. Μεγαλοκονόμου).
Η ηχογραφημένη δήλωση του Γιώργου
Σεφέρη εναντίον της χούντας, η οποία
μεταδόθηκε από το BBC (28 Μαρτίου 1969)
Ποίηση: Γιώργος Σεφέρης (απόσπασμα από το ποίημα
«Επιφάνια, 1937» της ενότητας «Σχέδια για ένα καλοκαίρι»
στη συλλογή Τετράδιο γυμνασμάτων, 1940) . Σύνθεση:
Μίκης Θεοδωράκης , μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος &
Λάκης Καρνέζης , ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης, έργο:
Επιφάνια (δίσκος 45 στροφών extended play, 1962).
55. Η ηχογραφημένη δήλωση του Γιώργου Σεφέρη εναντίον της χούντας, η
οποία μεταδόθηκε από το BBC (28 Μαρτίου 1969)
https://vimeo.com/110474205
Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης. Οι αντιχουντικές
δηλώσεις του προκάλεσαν.
56. Κορυφαίες αντιδικτατορικές εκδηλώσεις
H απόπειρα
δολοφονίας του
δικτάτορα Γ.
Παπαδόπουλου από
τον Αλέκο Παναγούλη
(Αύγουστος 1968).
1
Το κίνημα του Ναυτικού
(Μάιος 1973), που έδειξε
ότι στις ένοπλες δυνάμεις
υπήρχαν πολλοί
αξιωματικοί που
δυσφορούσαν για την
κατάλυση της δημοκρατίας.
2
Το φοιτητικό κίνημα σε
Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με
σημαντικότερες εκδηλώσεις
του τις καταλήψεις, από
φοιτητές, του κτιρίου της
Νομικής Σχολής
(Φεβρουάριος-Μάρτιος
1973) και του Πολυτεχνείου
(Νοέμβριος 1973).
3
57. Αθήνα, 17 Νοεμβρίου 1968, ο
Αλέκος Παναγούλης
καταδικάζεται δις εις θάνατον
από το Έκτακτο Στρατοδικείο
Αθηνών για την απόπειρα
δολοφονίας του Γεώργιου
Παπαδόπουλου στις 13
Αυγούστου 1968.
59. Στιγμιότυπο από την κατάληψη της Νομικής, το Φεβρουάριο του 1973, με τους φοιτητές να
διαδηλώνουν εναντίον της δικτατορίας στην ταράτσα της Σχολής (Αρχείο ΔΟΛ).
60. «Ελευθερία στους φοιτητές», το κεντρικό σύνθημα των φοιτητών στην κατάληψη της Νομικής εναντίον της απόφασης της
χούντας να διακόψει την αναβολή στράτευσης 88 συναδέλφων τους (Φωτογραφία: Ν. Φλώρος).
61. Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας
Απογευματινή για τις πιέσεις του
δικτατορικού καθεστώτος προς την
ιταλική κυβέρνηση για την έκδοση του
πληρώματος του αντιτορπιλικού
«Βέλος», μετά την καταφυγή του σε
ιταλικό λιμάνι, καθώς διέρρευσε η
κίνηση αξιωματικών του ναυτικού
εναντίον της χούντας, 25 Μαΐου 1973.
62. Ειδικά η κατάληψη του Πολυτεχνείου
υπήρξε σημείο-σταθμός στον
αντιδικτατορικό αγώνα. Ο μεγάλος
αριθμός φοιτητών και άλλων πολιτών
που είχαν συγκεντρωθεί μέσα και
γύρω από το Πολυτεχνείο, καθώς και
τα αντιδικτατορικά συνθήματα που
εξέπεμπε ο ραδιοφωνικός σταθμός των
εξεγερμένων ανησύχησαν σοβαρά τους
δικτάτορες, που απάντησαν με ωμή
βία: ένα άρμα μάχης έριξε την
κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου τα
ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου
1973. Ακολούθησαν δολοφονίες,
συλλήψεις και ξυλοδαρμοί πολιτών.
63. Αθήνα, Νοέμβριος 1973, ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου
Τα συνθήματα των φοιτητών κατά τη
διάρκεια της κατάληψης του
Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973
68. Rene Burri, πρωινό 17ης Νοεμβρίου 1973, στρατιώτες και τανκς στη συμβολή των οδών
Μάρνη και Πατησίων, απέναντι από το Πολυτεχνείο μετά τις βραδινές ταραχές.
70. Το μαχητικό άρμα μπροστά από την πύλη του Πολυτεχνείου (Φωτογραφία: Β.
Καραμανώλης).
«Οι πρώτοι νεκροί». Στίχοι: Αλέκος
Παναγούλης, μουσική: Μίκης
Θεοδωράκης , ερμηνεία: Μίκης
Θεοδωράκης, Μαρία Φαραντούρη,
Μαρία Δημητριάδη. Τα τραγούδια του
Αγώνα (1974).
71. 17 Νοεμβρίου 1973, Παρασκευή - ξημέρωμα Σαββάτου. Πολυτεχνείο. Μπροστά στην
πύλη, τα θωρακισμένα άρματα της δικτατορίας. Πίσω από το κιγκλίδωμα, οι
εξεγερμένοι φοιτητές. Η Ελλάδα κομμένη στα δύο. Την επόμενη στιγμή, ένα από τα
άρματα θα κινηθεί μπροστά και θα γκρεμίσει την πύλη συνθλίβοντας. Η αρχή του
τέλους της δικτατορίας (φωτ.: Βασίλης Καραμανώλης).
74. Daniel Simon, πρωινό 17ης Νοεμβρίου 1973, φρουροί
στην είσοδο του Πολυτεχνείου
«Ο Λεβέντης». Στίχοι: Νότης
Περγιάλης , μουσική: Μίκης
Θεοδωράκης, ερμηνεία: Μαρία
Δημητριάδη. Τα τραγούδια του
Αγώνα (1974).
75. Αθήνα, 18
Νοεμβρίου
1973, εικόνα του
Πολυτεχνείου
μια μέρα μετά
την εξέγερση
«Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί». Στίχοι:
Γιώργος Σκούρτης, μουσική: Γιάννης
Μαρκόπουλος. Διάλειμμα (1972).
76. Η δικτατορία κατέρρευσε
από ένα δικό της
εγκληματικό λάθος.
Προκάλεσε πραξικόπημα
στην Κύπρο, με το οποίο
ανέτρεψε, πρόσκαιρα, τον
πρόεδρο της Κυπριακής
Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπο
Μακάριο, που δεν ήταν
αρεστός ούτε στις ΗΠΑ ούτε
στους δικτάτορες.
Το κατεστραμμένο προεδρικό Μέγαρο της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά το πραξικόπημα ανατροπής του
Μακαρίου, 15.7.1974 (Φωτογραφία: Αναγνωστάκης Κ. & Καραγεώργος Β.)
78. Τότε η Τουρκία, με το πρόσχημα ότι ήταν μία
από τις εγγυήτριες δυνάμεις της Κυπριακής
Δημοκρατίας, αποβίβασε στρατό στην Κύπρο
και κατέλαβε μεγάλο μέρος του νησιού.
Αδυνατώντας η δικτατορική κυβέρνηση να
αντιμετωπίσει την κρίση, παρέδωσε, στις 23
Ιουλίου 1974, την εξουσία στους πολιτικούς.
Ρίψη Τούρκων αλεξιπτωτιστών κατά τη διάρκεια της τουρκικής
εισβολής στην Κύπρο, στο πλαίσιο του σχεδίου «Αττίλας Ι»
(Φωτογραφία: Associated Press).
79. Ένα από τα πρώτα
χωριά που
στενάζει κάτω από
την μπότα του
«Αττίλα», το πρωί
της 20ης Ιουλίου,
βόρεια της
κυπριακής
πρωτεύουσας.
81. Σκηνή στο Σταθμό
Λαρίσης την ημέρα
της
επιστράτευσης,
Αθήνα 20 Ιουλίου
1974 (Αρχείο Αρ.
Σαρρήκωστα).
82. Απερίγραπτο φιάσκο αποδεικνύεται
η γενική επιστράτευση που κηρύσσει
στην Ελλάδα το δικτατορικό
καθεστώς, μετά την τουρκική
εισβολή στην Κύπρο.
83. Στιγμιότυπο από τους πανηγυρισμούς για την πτώση της Δικτατορίας, Αθήνα, 24.7.1974
(Αρχείο Δεληκαρη Π. & Ιωνά Γ.).
84. Η άφιξη του Κωνσταντίνου
Καραμανλή, ξημερώματα της
24ης Ιουλίου 1974 (Αθήνα,
Ίδρυμα Κ. Γ. Καραμανλής).
85. Στιγμιότυπο από την άφιξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος αναλαμβάνει
πρωθυπουργός κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, 24.7.1974.
86. Σκηνή στο λιμάνι της
Ραφήνας από την
υποδοχή των
εξόριστων από το
στρατόπεδο της
Γυάρου, μετά την
κατάργησή του την
πρώτη ημέρα της
Μεταπολίτευσης (24
Ιουλίου 1974) (Φωτ.:
Κ. Μεγαλοκονόμου).
87. Αθήνα, 28 Ιουλίου 1975, έναρξη της Δίκης των
Συνταγματαρχών στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού
88. Αθήνα, Αύγουστος 1975, η απολογία του Γεώργιου Παπαδόπουλου
στη Δίκη των Συνταγματαρχών στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού.